maandag 30 juli 2012

'De tijd

bestaat niet in de onstoffelijke wereld. Het tijdelijke, stoffelijke lichaam is de tijdelijke drager van de ziel, die blijft. (...) De ziel, los van het lichaam, komt in contact met overleden personen. Wordt bijgestaan bij de overgang door beschermgeesten. (...) De dood is een ontwaken, is een zich herinneren van de ziel. Tijdens het leven is het bewustzijn de waarheden uit de onstoffelijke wereld vergeten. Kort na de dood is er een oordeel van de ziel. (...) De ziel is gevangen in het lichaam en wordt door de zintuigen beperkt in waarnemen.' Aldus Plato (427-347 v. Chr.)

Het bovenstaande citaat vertoont een grote overeenkomst met de kennis van de Indiase filosoof Swami Rama (1925-1996). Rama is bekend geworden als de eerste yogi die zich door Westerse wetenschappers liet onderzoeken. Dat was in het Menninger-Instituut in de V.S. Rama bleek in staat automatische en onbewuste lichaamsprocessen door middel van zijn bewuste wil te controleren of te veranderen. Zo kon hij zijn hartslag gedurende 17 seconden veranderen in een ritme-stoornis van meer dan 300 slagen per minuut zonder hierbij zijn bewustzijn te verliezen. Verder kon hij zijn bloeddruk en lichaamstemperatuur veranderen, de hersengolven op zijn EEG veranderen in een patroon dat past bij diepe slaap, en demonstraties geven van telekinese, het verplaatsen van voorwerpen door 'gedachte-kracht'. 

Hij schrijft: Het is niet mogelijk door middel van intellectuele argumenten of discussies te begrijpen wat er na de dood bestaat. De absolute waarheid kan niet wetenschappelijk worden bewezen omdat deze niet kan worden waargenomen, geobjectiveerd, of aangetoond door onze zintuigen. Dat is de reden waarom wetenschappers niet tot harde conclusies kunnen komen over de onsterfelijkheid van de ziel en over het leven na dit leven, en niets hen ook tot een andere mening kan brengen. (...) De objectieve wereld is slechts de helft van het universum. Wat wij waarnemen met onze  zintuigen is niet de complete wereld. De andere helft van het universum, die bestaat uit het bewustzijn met gedachten en gevoelens, kan niet met onze zintuiglijke waarneming van uiterlijke voorwerpen worden verklaard. (...) Onze ziel blijft eeuwig volmaakt en wordt na de dood niet vernietigd of ontbonden. Leven en dood zijn niet meer dan verschillende namen voor hetzelfde feit; het zijn de twee kanten van een medaille. (...) De dood is niet angstwekkend, maar de angst voor de dood is angstwekkend. Het stervensproces op zich is niet pijnlijk; het is meer een verandering van omstandigheden. Gebrek aan voorbereiding en gehechtheid zijn de oorzaak van de pijn die tijdens het moment van sterven wordt ervaren. Men lijdt omdat men niet in staat is volledig los te laten. 



  

zondag 29 juli 2012

'Gen-therapie

krijgt eerste positief advies' blokletterde de krant van dinsdag 24 juli. In dezelfde krant staat echter ook dat een arts uit Eeklo na vier jaar procederen van niemand minder dan Mobistar wint. Zo zegt deze dappere arts: 'Er is nog geen sluitend wetenschappelijk bewijs dat straling ongezond is. Er is ook geen wetenschappelijk bewijs dat het geen kwaad kan. Zolang het niet bewezen is dat het gezond is, moeten we ervan uitgaan dat het ongezond is. Als je een gsm-mast zo dicht bij kleine kinderen plaatst, vind ik dat het lot uitdagen. (...) Het is mijn taak aan preventie te doen. Bij asbest heeft het 70 jaar geduurd eer de eerste klachten beschreven werden. We zitten vandaag nog altijd met de problemen.'

Wist je dat notabene de CEO van Belgacom, Didier Bellens, bang is van gsm-straling? Van draadloos internet is hij evenmin grote fan. 'De straling is gevaarlijk' tekende La Capitale op. Zou Bellens bepaalde informatie onder ogen hebben gekregen die de meesten van ons nooit zullen zien?

Ondertussen is Mobistar in Antwerpen gestart met een proefproject om zijn eerste 4G-netwerk uit te rollen. Met dat draadloze netwerk kan je tot 10 keer sneller op het internet via smart-phone en tablet. 'Technologische innovatie is pas relevant wanneer de consument er klaar voor is, en dat lijkt nu het geval te zijn', zegt de heer Ysewijn. En hij staaft zijn stelling met cijfers over mobiel internet-gebruik. Een kwart van de Belgen surft ondertussen via zijn smart-phone of tablet. Dat cijfer is de laatste jaren spectaculair gestegen. 

Wanneer de consument er klaar voor is? Wanneer is de consument eigenlijk klaar voor iets? Antwoord: wanneer men de consument langdurig de oren van zijn kop zaagt (lees: brainwasht). Zeg stelselmatig dat zus en zo beter is omdat daarom en daarom en de kans wordt steeds groter dat mensen massaal eender wat gaan geloven. In dit geval doet het woord 'sneller' het 'm. Jeetje! Zelfs tot 10 keer sneller! Bedenk eens wat dat zou kunnen betekenen! Zoveel meer vrije tijd! Dat is te zeggen: zoveel meer tijd die je uitwint en dus wint of er gratis en voor niets bijkrijgt. Een zee van zoveel meer mogelijkheden strekt zich plots eindeloos voor je uit. 

Wie van ons herinnert zich dat nog niet zo heel lang geleden de stofzuiger ons dezelfde beloftes deed? Of de vaatwasmachine? De elektrische staafmixer, de telefoon en de auto? Zeeën van tijd werden ons beloofd maar wat we kregen was precies het omgekeerde. Om al deze dingen te kunnen kopen, moest er namelijk geld worden verdiend. Veel geld. Bovendien werden al deze materiële zaken steeds meer als status-symbolen gezien. Verschillende natuurvolkeren weigeren vandaag de dag nog steeds doelbewust om tijd-besparende middelen te ontwikkelen en te gebruiken, simpelweg omdat zij niet op tijd willen besparen maar haar juist ten volle willen beleven. Daarom staan deze volkeren ook dichter bij de natuur, bij zichzelf en elkaar. De Westerse mens dacht de tijd te slim af te zijn en van zijn korte-termijn-denken plukt hij nu de oneetbare vruchten. Slechts een tiental landen produceert tegenwoordig tweederde van het voedsel in de wereld. Voor het graan gaat het zelfs maar om 4 of 5 landen. Wanneer de hitte dan toeslaat in Amerika, zoals nu het geval is, moeten we niet verbaasd opkijken dat de rest van de wereld honger zal leiden.  


  

woensdag 25 juli 2012

Stel jezelf eens de volgende vragen:

-hoe denk jij dat (een) buitenaards(e) wezen(s) eruit zou(den) kunnen zien? Denk jij dat er buitenaardse wezens zouden kunnen bestaan in menselijke vorm? Zo ja, zou je er 1 kunnen (h)erkennen? Of zou je er 1 geloven als die zei dat hij/zij van een andere planeet komt? 

-denk jij dat het vrouwelijke inzicht - en bijgevolg tevens het mannelijke inzicht - in natuurlijke cycli kan worden gemanipuleerd door het nemen van de hormonenpil of -spiraal?

-wat is volgens jou het verschil tussen slimheid, wijsheid en instinct?

-wat betekent het woord 'primitief' volgens jou?

-denk jij dat onze voorouders wel prachtige sieraden, werktuigen en bouwwerken konden maken maar toch minder ontwikkeld dan ons waren?

-hoe kies jij een leid(st)er?

-denk jij dat onze leid(st)ers het in het verleden altijd aan het juiste eind hebben gehad?

-hoe denk jij dat baanbrekende ideeën hun weg naar het grote publiek vinden?

-denk jij dat het leven zin heeft?

-wat is jouw drijfveer in dit leven?

Jezelf vragen durven stellen en leren luisteren naar de antwoorden die diep binnenin je opborrelen, is een kunst op zich: in het stellen van de vraag ligt immers het antwoord reeds verborgen.

donderdag 19 juli 2012

Madonna

was de laatste dagen herhaaldelijk in het nieuws. Uiteraard vanwege haar nieuwste tournee. 'Nu ook uitgespuwd door eigen landgenoten', las ik in de krant van gisteren. En de recensent sloot zijn artikel af met de woorden dat hij, en volgens niemand begreep wat Madonna bedoelde toen ze op een bepaald ogenblik tijdens haar show in Hyde Park 'Leve de Polen!' riep. Ook ik brak hierover eventjes het hoofd, totdat ik het hele voorval vergat. Maar vannacht werd ik wakker en wist ik het antwoord. 

Madonna kennende - voor zover ik haar ken natuurlijk - is zij niet vies van wat yoga en kabbala en weet zij wel het 1 en ander van spiritualiteit af. Daarvan was haar album Ray of Light bijvoorbeeld een mooi voorbeeld. Ook het feit dat zij zichzelf als 50-jarige nog steeds in super-strakke outfits presenteert en een strip-act hier of daar niet schuwt, alsook het veelvuldig gebruik van de swastika die in feite het kosmische wiel voorstelt, wijzen allen in een welbepaalde richting. Ik heb het dan over de ophanden zijnde grootse veranderingen waarbij een einde zal komen aan de mannelijke dominantie en we terugkeren naar de vrouwelijke waarden doordat de polen wellicht zullen omkeren. Leve de polen! Snap je hem? 

De Maya-kalender heeft de datum 21 december 2012 genoemd als het einde van een 26.000-jarige cyclus waarbij een nieuwe cyclus begint. Zoals dat altijd het geval is bij veranderingen van dit kaliber, bouwt de spanning exponentieel op totdat de spreekwoordelijke druppel de emmer uiteindelijk zal doen overlopen. Wat kunnen we verwachten? Volgens wetenschappers* is het bijna 100% procent zeker dat de polen zullen omkeren (waarschijnlijk onder invloed van de toenemende zonnewind). Nu is dat in het verleden nog al gebeurd en zelfs zonder dat iemand er iets van schijnt gemerkt te hebben, maar alles wijst er vandaag op dat dat fenomeen dit keer niet ongemerkt zal verlopen. Het is bijvoorbeeld heel goed mogelijk dat het magnetisch veld voor (on)bepaalde tijd zal uitvallen en dat dat grote gevolgen zal hebben, spreekt voor zich.   

Wanneer het magnetische veld uitvalt tengevolge van de omkering van de polen, kan er van alles gebeuren. Een tijdje geleden vielen er in bepaalde delen van de wereld vogels bij bosjes uit de lucht omdat het magnetische veld op die plekken plots gaten vertoonde. Ook ten gevolge van die gaten zwommen reeds duizenden vissen in de verkeerde richting of spoelden dood aan op oevers. Het magnetisch veld hangt immers heel nauw samen met het collectieve geheugen waaruit ieder levend dier bepaalde richtlijnen put of zijn informatie download. En wat voor de dieren in deze situatie geldt, geldt natuurlijk ook voor ons mensen. Als je bedenkt dat het menselijk lichaam volledig elektromagnetisch werkt, dan kan het licht letterlijk even uitgaan. Dat de volledig donkere ruimte ons echter geen angst hoeft in te boezemen, is iets wat de Oude Egyptenaren of wijze Indianen ons al eeuwen aan ons verstand trachten te brengen. Het Levende Licht bevindt zich immers in ons allen en weet zich ook zonder magnetisch veld te handhaven. Het komt er dus op aan in die bijzondere dagen/nachten het hoofd koel te houden en het hart rustig zodat er geen geheugenverlies optreedt en je helder en volledig bij bewustzijn heelhuids de andere oever van de nieuwe wereld bereikt.    

*Ik doel hier op wetenschappers zoals Nils Olsen die verbonden zijn met het Space Institute en de Swarm-satteliet.  
   


woensdag 18 juli 2012

Onze hersenen

zijn eerder een ontvangst-station van bewustzijn dan dat ze ons bewustzijn produceren. Deze stelling, die ik niet genoeg kan benadrukken, is 1 van de meest opzienbarende conclusies die de nieuwe lichting wetenschappers* recent hebben getrokken. Dat deze conclusie nog steeds geen wereldnieuws of wereldveranderend nieuws is, komt uiteraard omdat ze grote gevolgen heeft; gevolgen die ons zelf- en wereldbeeld redelijk drastisch op losse schroeven zet want dan hangt ons bewustzijn om zo te zeggen 'in de lucht' en kunnen we haar als het ware downloaden met onze hersenen. Hoe en wat precies wordt gedownload, hangt af van de mate waarop de persoon in kwestie afstemt en is dus subjectief. Dit neemt echter niet weg dat er een ondergrond bestaat die Carl Gustav Jung destijds al aanduidde met het 'collectieve onbewuste'. Naast datgene wat we de unieke geschiedenis van ieder mens kunnen noemen, bestaat er tevens zoiets als een gedeelde geschiedenis. Op die manier zit de geschiedenis van onze planeet in elk van onze genen opgeslagen. Degene die haar wenst te achterhalen, hoeft daarvoor dus niet uit zijn luie zetel maar dient slechts zijn blik naar binnen te richten. 

Laten we eens even stilstaan bij het idee dat bewustzijn overal om ons heen in de lucht hangt. Van informatie zijn we dat allang gewoon. Het internet bijvoorbeeld doordringt alles en iedereen. We hebben slechts een computer nodig om dat aan ons zichtbaar te maken. Zo is het ook met dat bewustzijn dat we als een levend internet kunnen beschouwen. Het heeft ons mensen nodig om zich te kunnen openbaren. Maak echter niet de fout te denken dat dit inhoudt dat wij als mensen speeltuigen van het lot zijn. Neen, er bestaat gelukkig wel degelijk een wisselwerking. Dat die uitwisseling bijzonder liefdevol verloopt, kan ieder van ons dagelijks zelf ervaren. Dat is te zeggen: als we erin slagen de illusie te ontmaskeren en over de grenzen heen te kijken naar datgene wat ons dagelijks ons brood, onze levensenergie geeft. 

*Ik verwijs hier naar verschillende experimenten van kwantumfysici zoals bijvoorbeeld het experiment waarbij bij ratten bepaalde oefeningen werden aangeleerd die ze moeiteloos herhaalden nadat delen van en zelfs hun volledige hersenen waren weggehaald. En niet alleen bij dieren maar ook bij mensen werd inmiddels vastgesteld dat bij de zogenaamde 'hersendood' er toch nog bewustzijn kan optreden waarbij de 'hersendode' in kwestie over een nagenoeg volledig bewustzijn beschikt dat kan horen, zien en voelen en zelfs veel meer dan dat. Miljoenen mensen over de hele wereld die, zoals men dat noemt, bijna-dood zijn geweest, spreken bijvoorbeeld over waarnemingen die veel verder gaan dan wat de meesten in het dagelijkse leven waarnemen. Een blik in de toekomst werpen bijvoorbeeld, is geen uitzondering meer.


    

dinsdag 17 juli 2012

Hoe vaak

heb ik me de laatste tijd niet bevonden in situaties waarbij telkens weer dezelfde woorden worden uitgesproken als betrof het platen die blijven hangen in een groef en steeds weer hetzelfde rondje draaien: 'De zelfstandigen draaien op voor al degenen die zich op kosten van de staat amuseren.'
Dat met die 'amuserenden' al diegenen worden bedoeld die 'op den dop' of 'de ziekenkas' staan, is vaak overduidelijk. Hoewel er een diepere ondergrond waarneembaar is die doelt op een groep mensen die met zaken bezig zijn waarvan het nut tot nu toe nog niet werd bewezen.
Vroeger zou ik met vuur hebben geantwoord dat deze denkwijze inherent is aan de maatschappij die destijds werd gecreëerd. Toen iedereen het recht kreeg op de vrucht van zijn eigen fysieke arbeid, zo redeneerde men in het wilde weg, stond er niets in de weg om het helemaal te maken, toch? Wie het niet maakte, had dat helemaal aan zichzelf te danken en stelde om die reden dus ook niet veel voor. Anno 2012 heeft men jammer genoeg nog steeds niet door dat systemen zoals maatschappijen maakbaar zijn in de zin dat ze aan alle noden en wensen van alle mensen tegemoet zouden moeten komen. Als dat niet het geval is, moet er een ander voor in de plaats komen. En als dat ook niet voldoet, nog een ander, enzovoort, net zo lang totdat iedereen gelukkig kan zijn en dat ook is. Tegenwoordig zucht ik dan ook vaak want het vergt heel wat energie om steeds weer geduld op te brengen voor denkwijzen die zo pijnlijk te kort schieten en daardoor anderen zo blind (be)oordelen. 

In tijden waarin de katholieke kerk het voor het zeggen had, is het niet meer dan begrijpelijk dat men naar een uitweg zocht. Alle wegen leidden naar Rome maar... wat deelde dat Rome eigenlijk van zichzelf uit? Met de komst van de moderne natuurwetenschap werd een nieuwe tijd ingeluid die niet alleen de katholieke kerk omver zou werpen maar gaandeweg alle spiritualiteit naar het verdomhoekje verwees. Het zou niet lang meer duren eer de moderne natuurwetenschap compleet van God los was. De gevolgen zijn vandaag nauwelijks meer te overzien.  

Gelukkig zullen er altijd mensen zijn die het belang van samenhang, van Eenheid inzien. Deze mensen nemen bewust maar vaker onbewust beslissingen in hun leven die niets te maken hebben met dat wat de wereld haar oppervlakkigheid en schone schijn geeft. Doorheen al het klatergoud, worstelen zij zich dapper een Weg naar boven, naar het Licht. Dat zij daarmee anderen tegen de schenen schoppen, is dus een goede zaak want daarmee blijft de discussie openstaan voor eventueel nieuwe oplossingen waarmee iedereen tevreden kan zijn. Het is pas als de discussie wordt gesloten en de hoop in de kiem wordt gesmoord, dat sommigen onvoldaan huiswaarts keren en dat de intentie wordt geboren om het in de toekomst helemaal anders, ja zelfs tegendraads aan te pakken.

Ik waak er dus voor dat mijn zuchten geen al te grote vormen aannemen. Ik weet immers maar al te goed waar de huidige discussie werkelijk om draait. En ik kan alleen maar hopen dat al degenen die vandaag beweren dat ze 'opdraaien' voor anderen, snel tot het besef zullen komen dat zij eveneens de dupe zijn geworden van een systeem dat zij dagelijks mee in stand helpen houden maar dat hopeloos tekort schiet want nog steeds geen voldoende plaats biedt voor datege waar ieder mens recht op heeft: het recht namelijk op geluk en vrijheid door het leren kennen van de Waarheid.



maandag 16 juli 2012

Hoera!!!

Juicht en jubelt! Er is een wit baby-bizonnetje geboren! De kans dat dat gebeurt, is volgens onze moderne natuurwetenschap zo'n 1 op de 10 miljoen. Tot daar hun interpretatie. Volgens de wijze Indianen is er echter veel meer aan de hand want gaat het om een uitgesproken teken van onze Vader en Moeder. Een gunstig teken, dat spreekt. En mooi op tijd ook. Zoals voorspeld. Tegenover al dat natuurgeweld van de laatste dagen/weken/maanden, komen steeds meer ontwaakte zielen te staan. Het aantal mensen die hun ogen hebben geopend, neemt stilaan steeds meer toe. Krachten worden gebundeld. Handen ineen geslaan. Dromen gezamenlijk gedroomd. Totdat het moment zal komen dat de spreekwoordelijke emmer zal overlopen en we een nieuw bestaan binnen zullen druppelen...
Zelfs onze moderne natuurwetenschap legt stilaan bepaalde linken. Op de tweede bladzijde in mijn krant vanmorgen stond het zwart op wit. De bosbranden, hittegolven en overstromingen hebben 1 gezamenlijke bron: de opwarming van de Aarde. Dat de Aarde effectief wordt 'opgewarmd' door enerzijds de woorden en daden van het huidige, heersende dualistische (lees: lagere) bewustzijn, en anderzijds de verlichting van steeds meer mensen, wordt nog steeds niet zo begrepen maar dat is slechts een kwestie van tijd. Tegen het einde van dit jaar zal het besef eindelijk zijn doorgedrongen. Wij allen, samen, zijn schuldig aan een systeem waarvan de houdbaarheidsdatum is overschreden. Het houdt niet langer steek dit systeem op te lappen alsof het om een oldtimer-mobiel gaat. Wij mensen zijn simpelweg meer waard dan wat we onszelf dagelijks laten voorschotelen en weerspiegelen. 

Als er minuscule, haast onzichtbare elementaire deeltjes worden waargenomen, en atomen met de grootte van voetballen, dat weet ieder weldenkend mens dat het idee dat hij als mens niets betekent evenveel waard is als het idee dat hij God is. Waarom zouden we 1 van beide stellingen verkiezen boven de ander? Waarom moet dat 'niets voorstellen in deze onmetelijk grote ruimte' steeds tegenover een God-complex worden uitgespeeld? Waarom zouden beiden niet samen kunnen gaan? Waarom zou Hij/Zij niet alles tegelijk kunnen zijn? Zit er niet in alles iets van de Bron?

Hoe weinig weet de moderne, zogenaamd 'beschaafde' mens af van God! Hoe groot en klein Hij/Zij wel is! Hoe (ik spreek liever van de Tao) de Tao alles doordringt en hoe fantastisch haar werkwijzen wel zijn. Hoe zeer gaat de Westerse mens nog steeds gebukt onder de gevolgen van de katholieke kerk die haar onderdanen vooral op hun nietige kleinheid wees en stelselmatig benadrukte dat men alleen tot God kon komen via haarzelf als geestelijke tussenschakel. Al degenen die andere manieren uitprobeerden, waren op voorhand verdacht en belandden meestal op brandstapels. Maar is er een andere manier om tot de Bron te komen dan die Weg te nemen die het meest voor de hand ligt en tegelijkertijd het meest wordt gevreesd? 

De Weg die je naar je Zelf voert, is de Enige Weg waard om te nemen en net daarom wordt hij vaak gemeden. Hij voert je namelijk niet naar de luidruchtigheid en wisselvalligheid van het fysieke bestaan maar naar koele, verkwikkende meren waar de Tijd allang opgehouden heeft te bestaan.



woensdag 11 juli 2012

CERN.

Wie kent het woord inmiddels niet? Voor de leken onder jullie: onder de gezonde Zwitserse buitenlucht, diep in de donkere Aarde, bevindt zich een gigantische... euh... tunnel waarin nu al enkele jaren wetenschappers de Big Bang proberen nabootsen door deeltjes tegen een rotsnelheid tegen elkaar te laten botsen. Kijken wat er dan gebeurt. Big science noemen ze dat. Big money is het natuurlijk ook. Het fenomeen werd alvast mooi in beeld gebracht in de film Angels and Demons, de opvolger van Da Vinci Code. Het moment waarop men zogenaamde anti-materie 'maakt', het moment dus waarop het zogenaamde 'God-deeltje' verschijnt, is het moment waarop men heeft gewacht. Naast alle reeds gekende deeltjes bestaat een nog kleiner (lees: elementair) deeltje dat ervoor zorgt dat energie in materie omslaat. Dat deeltje is met andere woorden nu dus ook gekend. Laat de allerbeste champagne en gekoelde glazen maar aanrukken want verdorie, als dat geen reden voor feesten is!
Wist je, beste lezer, dat de Hubble(-telescope) nu alweer enige tijd geleden foto's naar de Aarde stuurde van atomen ter grootte van voetballen? O jazeker. Ik verzin het niet. 
Wat leren al deze dingen ons, denkt u? Dat er micro- en macro-organismen zijn? Dat beiden altijd tegelijkertijd voorkomen want van elkaar afhankelijk zijn? Dat we allemaal uit meerdere lichamen bestaan, sommige meer energetisch, andere meer fysiek? Kortom: dat we allemaal bestaan en niet bestaan in de zin dat hoe meer energetisch, hoe meer onzichtbaar we in deze fysieke dimensie zijn?

Hoe je het ook draait of keert: de moderne wetenschap komt steeds dichter in de buurt van datgene wat oude volkeren als de Maya's, de Aboriginals, enzovoort, al eeuwen geleden wisten. Het grote verschil met hen, en dat zal, als het zo verder gaat, onze ondergang worden, is dat deze Ouden begrepen hoe de vork werkelijk in de steel stak doordat zij de verbinding met hun hart niet hadden verloren maar daarentegen op grote waarde schatten. Het kwam niet in hen op om Moeder Aarde op zo'n schandelijke wijze te... euh... penetreren omdat zij dagelijks aanvoelden dat hun Moeder werkelijk leefde en voor hen zorgde. En daarom droegen zij op gelijke wijze zorg voor Haar.

En Vader Hemel keek toe en lachte en zag dat het goed was. 

Zie je, Moeder Aarde en Vader Hemel zijn zo innig met elkaar verbonden dat Onze Vader wel in actie moet schieten als zijn dierbare echtgenote groot onrecht wordt aangedaan. De stormen en orkanen, vulkaanuitbarstingen, bosbranden, overstromingen, hittegolven, aardbevingen en wat al niet meer, zijn in die zin interpreteerbaar als tekens. Ik weet dat ik nu wellicht klink als de 1 of andere fundamentalist maar iedereen die een beetje visionair is en tekens kan lezen, weet toch allang hoe laat het is? Het klinkt misschien redelijk kort door de bocht te zeggen dat we met z'n allen boeten voor bepaalde zonden maar in feite hebben we al dat natuurgeweld natuurlijk wel aan onszelf te danken. En je kan niet zeggen dat men ons niet heeft trachten waarschuwen. Deze tekens, die de moderne mens al lang niet meer kent of wil kennen, werden lang geleden immers door zijn oude broeder in verhalen vastgelegd. Vandaag worden deze verhalen stelselmatig afgedaan als de grootste onzin terwijl ze ons in werkelijkheid nog steeds oplossingen aanreiken.



maandag 2 juli 2012

Het was zo klein

dat het nauwelijks opviel tussen alle andere artikelen. De Zon had in de nacht van 21 juni haar verwachte wending niet gemaakt en nu wist men niet of de volgende dagen zouden verkorten, verlengen of even lang zouden blijven. 
Vreemd, nietwaar? Zeker in tijden waarin men doet alsof alle antwoorden al lang gevonden zijn want dan verwacht je toch enigszins een uitleg of allicht een aankondiging van dit toch wel vreemde fenomeen. Maar neen, weggemoffeld op de vijfde pagina van de krant valt het bericht nauwelijks op. Degenen met wie ik het die ochtend bespreek, zijn er het er niet over eens. Sommigen zeggen: 'Natuurlijk worden bepaalde zaken niet aan de grote klok gehangen. Daar komt immers toch maar onrust, angst en paniek van.' Anderen zeggen: 'Dit is nu precies waar 2012 over gaat. Niks geen rare voorspellingen van de Maya's en de ondergang van de wereld enzo, maar een kalender die 'voorspelt' dat de Zon in dit jaar een beetje van haar koers afwijkt omdat we met een aantal schrikkeldagen zitten.'
Allemaal goed en wel, bedenk ik mij, maar ten eerste gaat de hele heisa over 2012 niet over schrikkeldagen. En ten tweede moeten we de zaken natuurlijk niet gaan omkeren en weeral doen alsof de Maya's een stelletje achterlijke barbaren waren. Hoe je het namelijk ook draait of keert, de Maya's hebben met hun kosmische Kalender de wereld toch maar mooi in een soort hypnotiseerde greep, nietwaar? Of je er nu in gelooft of niet, iedereen heeft op dit moment al wel eens van hen gehoord en dat op zich is al een behoorlijk knappe prestatie. En dat is helemaal het geval als je beseft dat hun voorspelling van de 'Eind-tijd' in feite steeds meer concrete vormen begint aan te nemen. Zeg nu zelf: moest jij van een andere planeet komen en je zou zien hoe de zaken er op dit ogenblik op deze planeet voor staan, het woord 'Eind-tijd' zou waarschijnlijk ook in jou opkomen. Ik bedoel maar, 'iets' lijkt duidelijk op zijn laatste benen te lopen. Ik zou hier een hele lijst kunnen opnoemen van zaken die allemaal op een flop zijn uitgedraaid, maar dat wordt al dagelijks in alle kranten en op het nieuws gedaan dus daar begin ik hier niet aan. Wat ik hier wel nog wil zeggen, is dat alle einde tegelijkertijd een nieuw begin inluidt. Elke stap neerwaarts gaat met een opwaartse stap gepaard. Zo draait het kosmische DNA en zo draait het menselijke DNA eveneens. Voor degenen onder u die het nog steeds niet weten omdat hun bewustzijn zich nog niet heeft getransformeerd of hun ogen zich nog niet hebben geopend: we staan op het punt een Nieuwe Wereld binnen te treden. Zie! Het Schitterende Juweel in de Lotus!



Het Licht

is, eens je het hebt gezien, niet meer weg te branden uit je leven. Wie voorbij de duisternis en de vernietiging leert kijken, die door het einde van deze oude mannelijke cyclus zijn veroorzaakt, kijkt immers niet meer in Kali's ogen maar richt zijn aandacht nog slechts op het ontluikende leven en het Licht in het Oog van de Storm. 

Wat gebeurt er werkelijk als je het Licht ziet? 
Hier volgt een klein lijstje:
-de ervaring an sich is onuitsprekelijk; je hebt er geen woorden voor
-er ontstaat een gevoel van innerlijke vrede en diepe rust dat je nooit meer zal verlaten
-de weten-schap dat de dood niet bestaat maar slechts een overgang inhoudt; je was altijd al in het bezit van het eeuwige leven zonder lijden en nooit was je gescheiden van de Bron
-vaak kan je situaties 'van bovenaf' waarnemen doordat je 'uit je lichaam treedt'
-er blijken donkere ruimtes te bestaan met 'lichtpunten' waartoe je onweerstaanbaar wordt aangetrokken (dat kan een tunnel-ervaring zijn)
-er zijn ook niet-wereldse, schitterende, oogverblindende landschappen met prachtige, ongekende kleuren, muziek en bomen- en plantengroei
-je hebt ontmoetingen en communiceert met overleden voorouders die je kent
-je hebt ontmoetingen en communiceert met stralende 'lichten' of wezens van Licht; je wordt absoluut en totaal geaccepteerd, je ervaart onvoorwaardelijke Liefde en je komt telepathisch in aanraking met diepe kennis en Wijsheid, kortom met de Waarheid
-je overziet in split-seconden je volledige leven, met inbegrip van voorbije en toekomstige levens; tijd en afstand blijken niet te bestaan (men ken dagen praten over een levensschouw die maar enkele seconden heeft geduurd)
-je neemt 'grenzen' waar; je beseft dat als je dit of dat doet, of een bepaalde grens passeert, dit bepaalde gevolgen heeft en je bijvoorbeeld niet meer in je lichaam terug kan keren
-de terugkeer naar deze fysieke dimensie is altijd een beetje moeilijk, soms zelfs zwaar teleurstellend en bijzonder pijnlijk omdat je ogen zijn opgegaan en je nu voor het eerst ziet dat anderen vaak nog slapen en geen benul hebben van de werkelijke Realiteit.