zaterdag 25 augustus 2012

Toen destijds

aan dr. Robert Oppenheimer - de man die de leiding had van het Manhattan Project dat tot de constructie van de eerste moderne atoombom leidde - na de eerste geslaagde atoomproef werd gevraagd of dit de eerste atoomexplosie ooit was geweest, zou hij naar verluidt hebben geantwoord dat het de eerste in de moderne geschiedenis was. 
Wilde Oppenheimer ons hiermee iets duidelijk maken denk jij?

Wie er de Indische geschriften de Mahabharata en de Ramayana op naleest, kan niet anders dan tot de conclusie komen dat in die geschriften de voorstelling wordt opgeroepen van een verwoed conflict dat uiteindelijk culmineerde in de verblindende explosie van een machtige bom, waarna er een rookzuil opsteeg die zich langzamerhand in steeds wijder uitbollende cirkels verdikte. Brandende olifanten stortten ter aarde; door de lucht vliegende vogels werden in een klap wit. Menselijke overlevenden haastten zich rivieren in, in een poging zich van de radio-actieve as die neerdwarrelde te ontdoen. Later vielen hun nagels en haren uit.

Onder de 'pre-historische' steden Mohenjodaro en Harappa (nu in Pakistan gelegen) werden in onze tijd geraamten opgegraven die radio-actief bleken te zijn. Uit de houdingen van deze overblijfselen kon worden opgemaakt dat zij zijn gevallen toen zij voor iets onbekends op de vlucht waren. 

Er zijn nog andere verhalen over verwoestingen die blijkbaar het gevolg waren van het gebruik van atoombommen in de pre-historie. In 1947 bijvoorbeeld verrichtten archeologen opgravingen in het dal van de Eufraat. Nadat zij door talloze cultuurlagen heen hadden gegraven, legden zij een cultuur van 'hol-bewoners' bloot die op een hard oppervlak van gesmolten glas hadden geleefd. De samenstelling van deze bodemlaag onder hun nederzettingen kwam vrijwel overeen met die van de woestijnbodem in Alamogordo in New Mexico, zoals die na de eerste atoomproef was geworden.
Oude Soemerische teksten beschrijven 'een dichte wolk' die 'opsteeg naar de Hemel', gevolgd door 'hete rukwinden' en 'een gruwelijke storm die alles verschroeide'. In de periode die erop volgde stierf alles uit, op enkele ziekelijke planten aan de oevers van de Eufraat en de Tigris na. 

Wat anders dan een hardnekkige gewoonte en een koppige houding houden onze ogen nog steeds gesloten? De geschiedenis - onze geschiedenis - is veel rijker en gevarieerder dan men vandaag voor mogelijk houdt. 

Stel je voor dat deze wereld door een nucleaire atoomoorlog zou vergaan. De overlevenden zouden over x-aantal jaren ongetwijfeld als primitieve holbewoners worden gedefinieerd. Zonder drinkbaar water, zonder elektriciteit, zonder alle comfort en de luxe van hun voorgaande beschaving, zouden zij gedwongen zijn al hun tijd te besteden aan overleven. Natuurlijk zouden zij pogingen doen hun rijke geschiedenis vast te leggen en voor het nageslacht te bewaren, maar dat zou geen makkelijke taak zijn als ze helemaal van niets moeten herbeginnen. 

De tekenen van onze voorouders die ons vandaag nog steeds uitdagend in het gezicht staren, liegen er niet om. Het enige wat wij als moderne mensen dringend dienen te doen, is onze arrogantie te laten varen en ons open te stellen voor dat wat zo graag gekend wil worden. 

Zo schrijft Shirley Andrews:
'Einsteins gevleugelde uitspraak 'Ik aanbid God in de tempel van de hemelen' brengt de diepe gevoelens van ontzag en verwondering tot expressie die ieder van ons ervaart als we de blik op de sterrenhemel richten en dan proberen iets van de oneindigheid van het Universum te bevatten. De gedachte dat er in de schaal van de Grote Beer bijna veertig miljoen spiraalnevels liggen of dat er iedere minuut tien miljoen nieuwe sterren ontstaan (en dan hebben we het nog alleen over dat deel van het heelal dat binnen het bereik ligt van onze huidige telescopen), dwingt ons tot eerbied en ontzag.'

Misschien bekruipt je bij het mijmeren over de ontelbare hemellichamen om ons heen soms zelfs wat angst of ongerustheid, vanwege het besef dat wij - aangezien er zo ontzaglijk veel planeten zijn waarop zich intelligent leven kan hebben ontwikkeld - vermoedelijk niet alleen zijn in dit Universum. De recente ontdekking van grote planeten buiten ons eigen Zonnestelsel die banen rond andere Zonnen volgen, voedt misschien je bezorgdheid over de mogelijkheid dat daar andere intelligenties leven. Zullen zij vriendelijk zijn en hulpvaardig? Of lopen wij het gevaar dat zij ons meedogenloos zullen aanvallen en daarbij onze beschaving zullen vernietigen? Wees gerust, zou ik je dan antwoorden, dit Universum heeft de meest zachtmoedige aard van alle Aardes. Zij zorgt voor ons zoals enkel liefhebbende ouders dat kunnen. Zij voedt ons, kleedt ons, wiegt ons en doet ons dromen van haar talrijke wonderen. Geduldig droogt zij onze tranen wanneer we eindelijk tot inzicht komen dat wij het zelf zijn die de gruwelijkste nachtmerries scheppen door ons keer op keer van onze Bron af te wenden.     

Wij zijn de scheppers van onze misverstanden en tekortkomingen; het is niet Zij.
Laten we ons daarom vandaag nog herinneren dat de geschiedenis altijd door de overwinnaars wordt geschreven. De uitspraak 'Rome werd niet in 1 dag gebouwd', wil zeggen dat er steden zijn geweest waarbij dat wel degelijk het geval is geweest. Leve Atlantis! 


            

vrijdag 24 augustus 2012

Ochtendmijmeringen.

'Alles heeft zijn uur en ieder ding onder de hemel zijn tijd;
er is een tijd om te baren en een tijd om te sterven,
een tijd om te planten en een tijd om het geplante uit te rukken.'
(Prediker, 3 : 1 - 2)

'Schoonheid is waarheid en waarheid schoonheid - dat is al wat gij op aarde weet,
en al wat gij weten moet.' (Keats)

'Er komt een tijd dat we beseffen dat verhalen ons kiezen om hen tot leven te brengen vanuit diepe behoeften van het menselijk ras. Wij kiezen hen niet. Verhalen zouden wel eens de dialoog kunnen zijn van een verborgen godheid met de menselijke ziel.' 
(Ben Okri over de vreugde van het vertellen in Een vorm van Vrijheid)  


dinsdag 21 augustus 2012

Wist je

dat ongeveer vijftienduizend jaar geleden, toen er geen sprake was van overbevolking in het Nijldal en er meer dan voldoende voedsel beschikbaar was, de boeren daar tarwe en gierst verbouwden, gewassen die niet inheems waren?
Aangezien ze daar niet in het wild groeien, zouden er vele eeuwen van met grote zorg uitgevoerde selectie- en veredelingsmethoden nodig zijn geweest om deze gewassen uit wilde variëteiten te kweken. Het moet wel zo zijn geweest, zo schrijft Shirley Andrews, dat immigranten uit Atlantis, die deze granen thuis altijd al hadden geconsumeerd, ze overbrachten naar Egypte. Alsof het een getuigenis betreft van de vruchtbaarheid van de grond in Atlantis, alsmede een bevestiging van het vermoeden dat... jawel, buitenaardsen de mensheid geschenken hebben gegeven...
Vooraleer af te haken door het gebruik van het woord 'buitenaardsen', raad ik je toch aan even verder te lezen. Het beeld dat - vooral de Amerikaanse filmindustrie - van buitenaardsen heeft opgehangen, klopt namelijk langs geen kanten. Ik heb bijvoorbeeld altijd al geweten dat ik naar deze planeet ben gekomen. En ik ben heus niet de enige.

Daarnaast is er het feit dat er al sinds het tijdperk van de Atlantische zeevaarders reizen naar Noord- en Zuid-Amerika werden gemaakt. Westerse bezoekers die in de negentiende eeuw de Azoren aandeden, meldden bijvoorbeeld dat op deze vruchtbare eilanden vrijwel alle voedingsgewassen en vruchten groeiden die de mensheid kende, maar dan in verwilderde vorm. Hiertoe behoorden bananen, perziken, abrikozen, sinaasappelen, allerlei palm- en cactussoorten, aloë, vijgen en druiven. Er waren zelfs treurwilgen! De hortensia's, geraniums en oleanderstruiken waren kolossaal groot, het wemelde er van fuchsia's in allerlei stralende kleuren en er groeiden camelia japonica's ter grootte van forse bomen! Hoe was dit mogelijk?

Volgens Shirley's inzichten, was Atlantis welhaast paradijselijk vruchtbaar en leed niemand er honger. Ik citeer: 'De bomen leverden volop vruchten en noten, aan de kust waren schelpdieren in overvloed te vinden, de oogsten waren rijk. Een doorsnee-maaltijd van zo'n twintigduizend jaar geleden kon bestaan uit oesters, boven houtskool geroosterd lamsvlees en gekookte wilde rijst, groene salade, verse vruchten en verrukkelijke kruidenthee. Vis was altijd een populair voedingsmiddel in Atlantis, maar sommige nakomelingen van geëmigreerde Atlantiers ontwikkelden de traditie dat zij geen vis en ander voedsel uit zee aten, zoals de Iroquois in Noord-Amerika en de Toearegs in het Atlasgebergte in Afrika. (...) Ondanks de overvloed aan vis en vlees waren veel Atlantiers vegetariër. Zij realiseerden zich dat het eten van dierlijk vlees een aanslag betekende op de in hun lichaam stromende energie, hetgeen tot lethargie, onevenwichtigheid en vatbaarheid voor ziekte kon leiden. Bovendien was het eten van vlees niet bevorderlijk voor het gebruik en de ontwikkeling van de hogere vermogens van het bewustzijn. 
De eerste Atlantiers waren uiterst gevoelig voor de vibraties van groeiende organismen, een vermogen dat hen in staat stelde zich er innig mee te verbinden en ze te respecteren. Op overeenkomstige manier maken spiritueel bewuste mensen van onze tijd gebruik van visualisatie en de diepe staat van absorptie in de meditatie om informatie te ontvangen van natuurgeesten (elementalen) of andere intelligente entiteiten. (Tussen haakjes: denk aan de techniek die James Redfield beschreef in zijn Celestijnse Belofte.) Wanneer de Altantiers met planten en bloemen communiceerden, stelden zij zich open voor de adviezen die de geesten van planten hun wilden geven. Hiertoe behoorden aanbevelingen over het beste tijdstip om een gewas in te zaaien, welke zaden beslist volgens de Noord-Zuidas moesten worden gepoot, en hoe ver uiteen zaden moesten liggen. Zij leerden dat bladgroenten en planten die hun vruchten bovengronds ontwikkelen het beste voor de volle maan konden worden ingezaaid. Wortelgewassen ontwikkelden zich voorspoediger als het zaad tijdens de volle maan of kort daarna werd ingezaaid, maar beslist voor de nieuwe maan. Tomatenplanten leven bij voorkeur alleen. Ook een brok bergkristal in het midden van een tuin was bevorderlijk voor de plantengroei. De Atlantiers hadden niet alleen contact met dieren en planten, maar ook met insecten. (...)'

Hoe komt het dat zo'n schitterende hoogstaande beschaving uiteindelijk onder de golven verdween, daar waar nu de uitgestrekte Atlantis-che Oceaan ligt? 

Net zoals tegenwoordig het geval is, werden materiële zaken steeds belangrijker. Hierdoor veranderde de manier van leven en verhuisden talloze ambitieuze gezinnen naar de steden. De resterende boeren raakten overbelast en kwamen steeds meer in tijdnood voor het produceren van de enorme hoeveelheden voedsel die de groeiende bevolking in de steden nodig had. Zij begonnen de gebruiken uit het verleden te negeren, zoals de zaai-ceremonien en rituelen voor de communicatie met deva's (= elementen of natuurgeesten). Zij staakten zelfs hun pogingen om de grond de voedingsstoffen die eraan waren onttrokken terug te geven! 
Aanvankelijk respecteerden de Atlantiers de Aarde, de Winden, de Zon en het Water, maar in hun streven om greep te krijgen op deze elementen om meer voedsel te produceren, verloren zij het respect voor de natuur en gingen de natuur zien als iets wat ze konden exploiteren voor hun eigen welzijn. De vruchtbaarheid van een groot deel van de landbouwgrond in Atlantis nam gedurende deze laatste periode sterk af, waardoor de oogsten nog verder terugliepen. En in de na-dagen van Atlantis deed er zich nog een ander probleem voor. Toen de bevolking groeide begonnen de Atlantiers - om in hun toegenomen behoefte aan timmerhout en hout als brandstof te voorzien - zonder enig systeem de berghellingen te ontbossen! 

De visionair Edgar Cayce meldde dat er omstreeks 10.700 voor Chr. grote hoeveelheden kostbare humus omlaagspoelden en uiteindelijk in zee terechtkwamen. Dit komt overeen met de schrikbarende verwoestingen die in onze tijd worden aangericht in Nepal, in Brazilie, in het noorden van Canada, op Sumatra en in vele andere tropische landen waar grootschalige ontbossing de dunne vruchtbare bovenlaag blootstelt aan intensieve erosie. 

Laat je dus vooral niet vangen door het idee dat overbevolking de boosdoener is. Wees gerust, deze Aarde kan heel wat mensen dragen mits, en alleen mits, deze mensen het kostbare evenwicht tussen henzelf en de Aarde die hen voedt, weten te bewaren. Als zij daarin slagen, zullen zelfs de Hemelen zich terug voor hen openen. In de toekomst zullen talloze Aardes hen opnieuw liefdevol verwelkomen, daar ben ik zeker van.            


maandag 20 augustus 2012

Bedankt!

In mijn ogen hebben alle mensen die tot nu toe mijn boek hebben gekocht hiermee een positieve daad gesteld die kan tellen als hun persoonlijke bijdrage aan een betere wereld. Deze mensen stellen zich immers dapper open voor, en geven gehoor aan iets diep in zichzelf dat van zichzelf weet dat er meer is dan slechts dat wat het fysieke oog waarneemt. 
Zoveel te meer mensen gaan beseffen dat de huidige wereldwijde crisis oneindig veel dieper gaat dan louter de economische en politieke organisatie van onze systemen, ja dat een gigantisch gebrek aan zelf-inzicht of ziel-inzicht aan de basis ervan ligt, zoveel te meer kans we met z'n allen maken op grootschalige veranderingen in positieve zin.

Ooit ging men ervan uit dat de Aarde plat was en men ervan af zou kunnen vallen. Op dezelfde manier zullen toekomstige generaties onze huidige wereld bekijken; als een voorbijgestreefde groei-fase waarbij de Waarheid nog niet volledig was gekend en de mens uit onwetendheid alles en iedereen uit balans trok en/of ten gronde richtte - zichzelf incluis.
Vandaag ontkiemen zaden die ooit zo zorgvuldig werden geplant. Zij ontwaken en herinneren zich een vollediger wereldbeeld; een dat betrekking heeft op een evenwicht tussen onze beide hersenhelften. Er is niets mis met het analytische, wetenschappelijke brein. Het dient alleen niet de andere intuïtieve hersenhelft stelselmatig te ontkrachten en te domineren.

Het feit dat reeds zoveel mensen mijn boek kochten en lezen, zie ik dus als een niet mis te verstaan signaal dat steeds meer mensen bereid zijn dat kostbare evenwicht binnen zichzelf op te zoeken waarvoor nogmaals mijn oprechte dank. 

    


maandag 13 augustus 2012

Na negen maanden

mag een bank in Tokio Occupy-bewegers weghalenVelen wisten niet eens dat er tegenwoordig nog steeds zo'n betogingen of sit-ins plaatsvonden en zullen ongetwijfeld vreemd hebben opgekeken bij het vernemen van dit nieuws deze morgen. 

Zoals iemand me laatst vroeg: 'Doe jij eigenlijk nog mee aan de Occupy-beweging?' 
'Ja, natuurlijk!', antwoordde ik hem, 'op mijn eigen kleine manier ben ik daar dagelijks mee bezig. Het is immers geen kwestie van ergens aan meedoen, hoewel dat natuurlijk wel letterlijk kan tellen en soms noodzakelijk is, maar meer om het feit dat je een bepaald geestelijk niveau tentoonspreidt. Simpel gezegd? It's a state of mind and a way of living. 
Wie vandaag een beetje gezond verstand gebruikt, ziet onmiddellijk wat er aan ons systeem schort: the system, it lacks humanity. Instead of economic value should it think and act in favor of human values. 
De term Occupy zegt het natuurlijk zelf al. De Occupy-beweging houdt datgene 'bezet', of beschermt datgene wat voor haar het meest belangrijk is, en dat zijn waarden die niet in cijfers uit te drukken vallen omdat ze onzichtbaar zijn maar daarom zijn ze niet minder werkelijk.'

Ooit, in een ver verleden, zijn er mensen geweest die hun ziel - dat onzichtbare, wonderlijke verschijnsel - voor een appel en een ei verkochten. Het resultaat daarvan zien we momenteel allemaal om ons heen. Vandaag is de tijd gekomen om in te grijpen. Soms zijn daarvoor grootschalige acties nodig, maar vergis je niet: verzet - hoe klein of hoe groot ook - begint altijd met een persoonlijke visie; een idee; een lichtje in het duister dat je helpt de oorspronkelijke weg terug te vinden. Net zoals een zaad, kan je dat licht helpen groeien totdat het je hele wezen doordringt. Je kan er ook voor kiezen het te laten uitdoven maar dan heeft niemand er wat aan.




dinsdag 7 augustus 2012

LOVE.

Gisterenavond laat de dramatische science-fiction film LOVE gezien van de alternatieve rockband Angels and Airwaves. Prachtig om te zien dat er nog andere mensen bezig zijn met het verspreiden van het goede nieuws ; ) De film behandelt herinneringen aan een vorig leven, de impact van het vertellen van verhalen,  waartoe eenzaamheid en isolatie kunnen leiden, de kwetsbaarheid van het menselijke ras met de mogelijkheid van totale vernietiging, de aanwezigheid van hogere intelligenties en dat wat ons allemaal met elkaar verbindt: liefde. De scène waarin het hoofdpersonage door het Universum wandelt, deed me van herkenning diepe zuchten slaken. 

Vanmorgen denk ik met liefde terug aan de Eonische Matrix van Gerrit Teule. Zo schrijft hij in zijn boek Spetters uit de Oerknal. De verbondenheid van de ziel in een ecologisch wereldbeeld :
'Met de nieuwe elektronische hulpmiddelen en de computernetwerken creëert de mens nieuwe mogelijkheden om in een hoog tempo tot een verdere verbreding en verdieping van ons aller bewustzijn te komen. Computers blijven daarbij technische hulpmiddelen en niet meer dan dat. Deze hulpmiddelen hebben betrekking op superieure communicatie, waarneming en gegevensverwerking. Teilhard (de Chardin) noemde de uitbreiding van de geestelijke activiteit op het oppervlak van deze aarde de noosfeer, de denkende en communicerende laag, die om de aarde hangt als een 'geestelijke atmosfeer'. Het is heel goed mogelijk dat internet daarvan een voorbode is (!), waarbij het de mens is, die met behulp van deze technologie, en de wereldwijde tv, een kwantumsprong maakt in de bewustwording. De gedachte aan dit elektronische netwerk van beeld, geluid en tekst, die de wereld aaneensluit tot een global village leidt ons vanzelf naar de 'eonische matrix' (....). 
(...) Alle oenen in onze wereld vormen samen een 'eonische matrix', waarin alle evolutie-informatie ligt opgeslagen en waaruit alles wat leeft en groeit vrijelijk informatie kan putten. Een nagebouwde elektronische versie daarvan (!), een veruitwendiging van de eonische matrix, zien we vandaag voor onze ogen groeien en functioneren: het internet. De eonische matrix omvat echter niet alleen de menselijke kennis, maar omvat alle evolutiekennis van alle levende soorten. Iedere soort heeft toegang tot de eigen soort-informatie in de eonische matrix, maar in principe ook tot al het andere. 
Men kan deze verzameling eonen in alle levende wezens zien als een wereldwijde zwerm (onnoemelijk veel aparte deeltjes), of als een vibrerend veld (elektromagnetische straling, licht). Zwermen en velden zijn ook hier dus termen die inwisselbaar zijn. Het hangt er maar van af, hoe je ernaar wilt kijken. (...) In de literatuur zijn er veel begrippen te vinden, die hetzelfde onderwerp als de eonische matrix aanroeren. Enkele daarvan zijn hier op een rijtje gezet (...): 

*Collectief onbewuste, Carl Gustav Jung
*Morfogenetische velden, Rupert Sheldrake
*Nulpunt-energie-veld of het Akasha-veld, Ervin Laszlo
*Het Heilige, Lawrence Fagg
*Gaia, James Lovelock
*Het Levensweb, Fritjof Capra
*Noosfeer, Pierre Teilhard de Chardin

Dit lijstje is niet uitputtend, maar het is lang genoeg om een gemeenschappelijk idee naar voren te brengen. In de inleiding over actieve metaforen stelde ik al, dat (een aspect van) de werkelijkheid gezien of overgedragen kan worden met behulp van verscheidene uiteenlopende actieve metaforen, die elk een aspect van de werkelijkheid benadrukken. Dat leidt tot verschillende waarheidsbenaderingen, die de 'Waarheid met een grote W' van verschillende kanten belichten en dat geldt ook voor de zienswijzen in deze lijst. Het zijn meerdere zienswijzen op hetzelfde verschijnsel en kennelijk is dat nodig omdat het verschijnsel te groots is om in 1 visie te omvatten. Veel wetenschappers van de oude stempel, en vooral de reductionistisch georiënteerden onder hen, zullen deze zienswijzen misschien als esoterisch gezweef beschouwen, maar dat is een onhoudbaar standpunt omdat het bewijsmateriaal en de aanwijzingen zich steeds verder opstapelen.'

Dat de aanwijzingen zich inderdaad steeds verder opstapelen, heeft uiteraard te maken met het feit dat stilaan steeds meer mensen op deze planeet het Licht ervaren/zien. En dat heeft dan weer alles te maken met datgene wat de evolutie gestaag voortdrijft: de Wil om tot bewustzijn te komen. Onnodig te zeggen dat mijn boek Ziel in Zicht! hierop dieper ingaat.

  

zaterdag 4 augustus 2012

De Slang van Licht.

De kundalini van de Aarde verandert van plaats aan de oppervlakte van de Aarde op twee verschillende momenten van de precessie. Het is niet het apogium, het verste punt van het centrum van de Melkweg, noch het perigeum, het meest nabije punt, dat ons interesseert. Het is eerder het moment waarop de richting van de as van de Aarde zich naar het midden van de Melkweg richt en waarop het zich vanuit dat midden begint te bewegen.  

21 december 2012 is de datum waarop de as zich naar het midden van de Melkweg zal richten waardoor de kundalini van de Aarde van plaats zal veranderen (aan de oppervlakte van de Aarde). Uiteraard is deze datum mathematisch van aard. Het feitelijke schokeffect op het menselijke bewustzijn is namelijk reeds begonnen en zal haar hoogtepunt ergens in de nabije toekomst bereiken. Wat een fantastische, opwindende tijd om in te leven!

Het resultaat van de ophanden zijnde grootse gebeurtenissen is een enorme en onmiskenbaar radicale verandering in spirituele inzichten en gewoonten die uiteindelijk doorsijpelen naar alle lagen van onze maatschappij.      

Allemaal goed en wel, zul je misschien zeggen, maar... wat is in godsnaam de kundalini van de Aarde? Welnu, dat kan waarschijnlijk het best worden uitgelegd vanuit menselijk oogpunt, omdat de Aarde en het menselijk lichaam energetisch bijna hetzelfde zijn. De kundalini-energie van de Aarde lijkt niet alleen op die van de mens, het indrukwekkende energie-veld zoals de Mer-Ka-Ba van de planeet is verhoudingsgewijs ook hetzelfde als de Mer-Ka-Ba van de mens. 
Kijk, voor mensen zijn er 5 energie-stromen mogelijk, die alle 5 hun oorsprong hebben in de basis van de wervelkolom. Iedere stroom heeft een verschillende betekenis voor verschillende stadia van de menselijke ontwikkeling. Een daarvan is seksuele energie. De meesten van ons weten hoe het is als we een orgasme hebben en we kunnen deze seksuele energie langs onze ruggengraat voelen opstijgen. Er zijn echter nog 4 andere energie-stromen en 1 daarvan wordt kundalini genoemd. Veel mensen ervaren de kundalini direct na een seksueel orgasme. Veel minder mensen ervaren de kundalini echter het eerst en dus voor het seksueel orgasme plaatsvindt. 
Als deze bijzondere energie langs onze ruggengraat opstijgt, verandert dit onze manier van 'kijken' naar de wereld om ons heen en veranderen onze opvattingen, afhankelijk van waar de kundalini naartoe gaat in het menselijke energie-systeem. Seksuele energie is verbonden met het scheppingsproces. De kundalini is echter alleen maar verbonden met het proces van onze spirituele groei. Omdat de kundalini van de Aarde zich momenteel naar een andere locatie verplaatst, ontstaat er op dit ogenblik in de geschiedenis een nieuwe energie-trilling. Deze verandering van energie heeft niet alleen invloed op ieder mens op Aarde maar op eender wat voor levensvorm. 

Ongeveer 35 tot 40 jaar geleden begon het magnetisch veld van de Aarde ernstige onregelmatigheden te vertonen, die hun weerslag hadden op de migratie-patronen van vogels en dieren die zich verlaten op het magnetisch veld om zich de weg te laten wijzen. Voor het eerst sinds lange tijd verdwaalden migrerende vogels en dieren omdat het magnetisch veld van richting was veranderd of bij momenten zelfs helemaal niet meer aanwezig was. Als we bedenken dat het magnetische veld verantwoordelijk is voor het menselijk geheugen - het Veld is onze 'geheugen-steun' - dan begrijpen we ook waarom de grond onder onze huidige maatschappij weg lijkt te zinken: zij is letterlijk het Noorden kwijt. 

(Deels overgenomen uit De Kundalini van de Aarde na 2012 van Drunvalo Melchizedek, afstammeling van de Taos Pueblo Indianen.)




woensdag 1 augustus 2012

Ik geloof

in de liefde, het medelijden, de wijsheid en de kracht van ieder mens. Al deze aspecten vormen de ware mens. Haat, jaloezie, angst en nijd zijn slechts oppervlakkige bovenste lagen die zorgvuldig dienen te worden afgeschraapt. Het slijp-of vervolmakingproces dat daarbij komt kijken, en dat vergelijkbaar is met het werk van een steenkapper of beeldhouwer, noemen we het leven zoals het is met zijn vele ups and downs. 

Ik laat me niet meer wijsmaken dat de mens niet geslepen werd. Op precies dezelfde manier als een parel in een schelp door de getijden glanzend en schitterend gemaakt, zo hebben talloze opeenvolgende levens ons gevormd tot wat wij vandaag zijn. En ja, wij hebben nog steeds modder in onze ogen die ons zicht serieus vertroebelt, maar daarachter, daar ergens in het exacte midden van die schijnbaar oneindig diepe donkere poel, schijnt het Licht toch zo dapper! Zonder van ophouden te weten, maant het ons aan en zet het ons aan het Leven. Met kloppend hart verbindt het alles steeds met alles. En het is niet de Bron van dit Alomvattende Licht die het soms af laat weten, maar degene die verblindt door de modder, in foutieve veronderstellingen leeft en dwaalt als een kip zonder kop. 

Ook ik bezondig mij, jazeker, aan dit dwalen. Hoewel ik weet heb van het Licht en zelfs van zijn/haar Bron, lijkt dit dal soms, en soms zelfs vaak, met tranen tot aan de rand gevuld. En dan huil ik en dan lig ik in mijn bad en dan weet ik op den duur niet meer of het water van mezelf is of van de kraan... Jazeker, zulke dagen en nachten bestaan. Toch kom ik elke keer dankzij de wilskracht, de wijsheid, het medelijden en de liefde opnieuw tot het besef, dat slechts ik de schuldige ben. Ik en ik alleen. Het is een hele opluchting wanneer je ontdekt dat jijzelf je grootste vriend en vijand bent. Ja, daarin ligt het geschenk van werkelijke Vrijheid en ware groei besloten.