CERN.

Wie kent het woord inmiddels niet? Voor de leken onder jullie: onder de gezonde Zwitserse buitenlucht, diep in de donkere Aarde, bevindt zich een gigantische... euh... tunnel waarin nu al enkele jaren wetenschappers de Big Bang proberen nabootsen door deeltjes tegen een rotsnelheid tegen elkaar te laten botsen. Kijken wat er dan gebeurt. Big science noemen ze dat. Big money is het natuurlijk ook. Het fenomeen werd alvast mooi in beeld gebracht in de film Angels and Demons, de opvolger van Da Vinci Code. Het moment waarop men zogenaamde anti-materie 'maakt', het moment dus waarop het zogenaamde 'God-deeltje' verschijnt, is het moment waarop men heeft gewacht. Naast alle reeds gekende deeltjes bestaat een nog kleiner (lees: elementair) deeltje dat ervoor zorgt dat energie in materie omslaat. Dat deeltje is met andere woorden nu dus ook gekend. Laat de allerbeste champagne en gekoelde glazen maar aanrukken want verdorie, als dat geen reden voor feesten is!
Wist je, beste lezer, dat de Hubble(-telescope) nu alweer enige tijd geleden foto's naar de Aarde stuurde van atomen ter grootte van voetballen? O jazeker. Ik verzin het niet. 

Wat leren al deze dingen ons, denkt u? Dat er micro- en macro-organismen zijn? Dat beiden altijd tegelijkertijd voorkomen want van elkaar afhankelijk zijn? Dat we allemaal uit meerdere lichamen bestaan, sommige meer energetisch, andere meer fysiek? Kortom: dat we allemaal bestaan en niet bestaan in de zin dat hoe meer energetisch, hoe meer onzichtbaar we in deze fysieke dimensie zijn?

Hoe je het ook draait of keert: de moderne wetenschap komt steeds dichter in de buurt van datgene wat oude volkeren als de Maya's, de Aboriginals, enzovoort, al eeuwen geleden wisten. Het grote verschil met hen, en dat zal, als het zo verder gaat, onze ondergang worden, is dat deze Ouden begrepen hoe de vork werkelijk in de steel stak doordat zij de verbinding met hun hart niet hadden verloren maar daarentegen op grote waarde schatten. Het kwam niet in hen op om Moeder Aarde op zo'n schandelijke wijze te... euh... penetreren omdat zij dagelijks aanvoelden dat hun Moeder werkelijk leefde en voor hen zorgde. En daarom droegen zij op gelijke wijze zorg voor Haar.

En Vader Hemel keek toe en lachte en zag dat het goed was. 

Zie je, Moeder Aarde en Vader Hemel zijn zo innig met elkaar verbonden dat Onze Vader wel in actie moet schieten als zijn dierbare echtgenote groot onrecht wordt aangedaan. De stormen en orkanen, vulkaanuitbarstingen, bosbranden, overstromingen, hittegolven, aardbevingen en wat al niet meer, zijn in die zin interpreteerbaar als tekens. Ik weet dat ik nu wellicht klink als de 1 of andere fundamentalist maar iedereen die een beetje visionair is en tekens kan lezen, weet toch allang hoe laat het is? Het klinkt misschien redelijk kort door de bocht te zeggen dat we met z'n allen boeten voor bepaalde zonden maar in feite hebben we al dat natuurgeweld natuurlijk wel aan onszelf te danken. En je kan niet zeggen dat men ons niet heeft trachten waarschuwen. Deze tekens, die de moderne mens al lang niet meer kent of wil kennen, werden lang geleden immers door zijn oude broeder in verhalen vastgelegd. Vandaag worden deze verhalen stelselmatig afgedaan als de grootste onzin terwijl ze ons in werkelijkheid nog steeds oplossingen aanreiken.