is er in de wetenschappelijke en medische wereld zoveel weerstand tegen onderzoek naar oorzaak en inhoud van een BDE? Waarom wordt er in al dan niet wetenschappelijke tijdschriften zo weinig aandacht besteed aan BDE?
Aangezien de instelling van artsen en andere wetenschappers tegenover bijna-dood ervaringen in belangrijke mate bepaald wordt door hun eigen ideeën en opvattingen over leven en dood, en deze vaak door hun religieuze of spirituele achtergrond achtergrond - of juist het ontbreken hiervan! - dienen we dringend stil te staan bij wat bekend is over wetenschappers en hun religieuze ideeën.
Pim van Lommel: 'Uit enquêtes is gebleken dat een meerderheid van wetenschappers in tegenstelling tot de algemene bevolking niet zo geïnteresseerd is in religie of in de mogelijkheid van onsterfelijkheid. Terwijl 91% van de Amerikaanse bevolking gelooft in God en/of in een vorm van persoonlijk voortbestaan, gelooft volgens een recente enquete onder ruim 1000 artsen in de VS 76% van de artsen in God en 59% in een persoonlijk voortbestaan. Maar uit een artikel in Nature blijkt dat slechts 39% van de wetenschappers zichzelf religieus noemt, en dus 61% niet religieus of agnosticus is, of twijfelt. Op grond van een identieke enquete die in 1914 is gehouden blijkt dat percentage van 'ongelovigen' in ruim 80 jaar bijna ongewijzigd is gebleven. Opvallender is echter dat volgens een ander artikel in Nature ('Leading scientists still reject God') slechts 7% van de meest invloedrijke en belangrijke wetenschappers, die allen lid waren van de Nationale Academie van Wetenschappen in de VS, zichzelf religieus of spiritueel noemt. Dit betekent dat 93% van deze topwetenschappers tegenwoordig elke vorm van religie of spiritualiteit ontkent, terwijl het percentage gelovige topwetenschappers in 1914 nog 28% was, en 35% van hen toen nog geloofde in een persoonlijk voortbestaan.'
Wat is er in die tussentijd gebeurd?
Heeft de wetenschap inmiddels werkelijk het niet-bestaan van God aangetoond?
Of is er iets anders, iets veel interessanter aan de hand?
Wat denk jij namelijk dat er gebeurd als topwetenschappers studenten/mensen stelselmatig 'bewust' maken van het feit dat de huidige wetenschap alle antwoorden op alle vragen heeft of in de toekomst zal hebben?
Kijk, als er in ons bewustzijn geen plaats is voor een godsbeeld of iets dergelijks (ik spreek persoonlijk graag over de Tao), of voor onsterfelijkheid, zal het (voor)oordeel over onderwerpen die leven en dood betreffen ook vanuit ditzelfde bewustzijn worden bepaald. En hierbij moet de invloed van bekende topwetenschappers bepaald niet worden onderschat omdat zij vaak een belangrijke positie bekleden in nationale en internationale wetenschappelijke adviescommissies en in redacties zitten van de belangrijkste wetenschappelijke tijdschriften, waardoor zij mogen beoordelen of een artikel wel of niet geplaatst kan worden. Hoewel hun oordeel volgens de gehouden enquêtes niet representatief is voor alle wetenschappers, met name niet voor artsen, en al helemaal niet voor de bevolking, wordt zij toch als representatief gezien.
Hoe wordt zoiets eigenlijk genoemd denk je? Is dit eigenlijk niet een verdoken vorm van indoctrinatie op het allerhoogste niveau, namelijk dat van brainwashing?
