kreeg ik een mail doorgestuurd die de aandacht vroeg om de stad Aleppo. Gelegen aan de oude Zijderoute naar China is Aleppo, met zo'n twee miljoen inwoners, de tweede stad van Syrie. De eerste stad is Damascus. Momenteel wordt de slag om Aleppo uitgevochten. Met meer dan 17.000 door het regime omgebrachte mensen kunnen we gerust stellen dat er een ware massa-slachting plaatsvindt. De wereld intussen, staat er bij en kijkt ernaar. De VN is immers vleugellam gemaakt door een veto van Rusland dat voor miljoenen euro's wapens levert aan de Assad, en China, dat bang is voor opstanden in eigen land.
Met Aleppo hebben we opnieuw een plek waar het gif momenteel uit de wonde spuit. Alle negativiteit die gedurende eeuwen werd opgebouwd en opgeslagen, zoekt zich momenteel een weg naar buiten. Daarmee een belangrijk signaal gevend dat ons met onze neus op de verouderde werkelijkheid van het dualisme drukt. Dat is goed omdat op die manier opgelopen wonden uiteindelijk kunnen worden verbonden en geheeld. Het is alleen jammer dat het weeral zo ver is moeten komen.
Laten we onze liefde sturen naar al die plekken en mensen op Aarde die onze liefde zo hard nodig hebben en daarbij niet langer een onderscheid maken tussen wie onze liefde verdient en niet verdient.
Laten we onze liefde sturen naar al die plekken en mensen op Aarde die onze liefde zo hard nodig hebben en daarbij niet langer een onderscheid maken tussen wie onze liefde verdient en niet verdient.
