Fantastisch nieuws

natuurlijk, dat kleine stukje papyrus waarop te lezen zou staan dat Jezus over 'mijn vrouw' sprak. 'Was hij dan toch getrouwd?' zo vraagt men zich af. En: 'Zijn bepaalde pseudo-wetenschappers dan toch minder pseudo en meer wetenschappelijk dan men altijd had aangenomen?'

Het is een feit dat een hele schare onderzoekers/schrijvers zoals Michael Baigent, Richard Leigh, Henry Lincoln, Laurence Gardner, Lynn Picknett, Clive Prince, Marije Gimbutas, Annine van der Meer, Merline Stone en last but not least Dan Brown al jaren trachten ons wereldbeeld bij te schaven. Iedere lezer die hen theorieën met een open geest tegemoet treedt, kan niet anders dan concluderen dat hun aangehaalde heldere argumenten verre van gezocht of gefabriceerd lijken. Integendeel, anno 2012 wordt het steeds duidelijker dat de katholieke kerk een prachtig, waar gebeurd verhaal ernstig heeft verdraaid met het oog op onder andere de discriminatie van vrouwen. Dat de mannelijke kerk van Rome - Roma - precies het omgekeerde van de kerk van liefde - Amor - werd, is alles behalve toeval maar het resultaat van een doordacht plan waarbij de menselijke ziel werd verkocht in ruil voor macht en geld. 

Het is trouwens ook alles behalve toeval dat de nieuwsstroom om de zoveel tijd van dit soort nieuws wordt voorzien. Waarmee ik wil zeggen dat de discussie al vanaf het begin gaande is want nooit tot een voor allen bevredigende conclusie is gekomen. Kijk, en daarin ligt precies de kern, de motor van het conflict. De mannelijke hersenhelft - die vrouwen natuurlijk ook bezitten - is namelijk vooral gericht op een analytische denkwijze waarbij uit wordt gegaan van drie principes: identiteit (a is a), contradictie (a is niet b) en de uitgesloten middelaar (het is uitgesloten dat a zowel a als niet-a kan zijn). Analytisch denken leidt met andere woorden tot dualisme waarbij tegenstellingen worden benadrukt en strijd als het enige middel wordt gezien om de verschillen op te lossen en/of vooruitgang te boeken. 

Het synthetische denken gaat uit van drie andere principes: analogie (iets vertoont overeenkomst met iets anders), polaire oppositie (iets wordt pas duidelijk door het contrast met iets anders) en de ingesloten middelaar (alles hangt met alles samen en elk onderdeel bepaalt hoe elk ander onderdeel wordt ervaren). Kortom, synthetisch denken geeft een polariteit waarbij de polen naast elkaar blijven bestaan en elkaar aanvullen en behoort tot een meer vrouwelijk georiënteerd bewustzijn.  

Als we bedenken dat het ideale evenwicht, een mens betreft waarbij het analytische (lees: mannelijke) en synthetische (lees: vrouwelijke) denken in evenwicht zijn, dan wordt stilaan duidelijk hoe de vork in de steel steekt en wie Jezus was. Wie dit evenwicht vindt, maakt immers contact met de Bron en die is nog steeds, vanaf het allereerste begin, in de ziel werkzaam. 'Door Hem en met Hem en in Hem' werd door de kerk als God de Vader bestempeld. Maar natuurlijk was er ook een Godin de Moeder. 'Mijn droeve bruid', noemde Jezus haar, want zelfs in die tijd was er reeds zoveel onrecht dat 'alles weende'. 

Neen, Maria Magdalena was geen hoer maar Jezus' eerste apostel; 'zij die alles wist'. In haar vond Jezus zijn natuurlijke tegengewicht en samen vormden ze een druppel in een oceaan die tot op de dag van vandaag een reeks concentrische cirkels heeft voortgebracht. Het zijn deze schokgolven, deze naweeën die ons nog steeds bezighouden en waarvoor we hen ten zeerste dankbaar mogen zijn. Zij zetten ons immers aan verder te zoeken en onze ogen en onze geest te openen voor het meest ondenkbare; het Allerhoogste.

Zoals wel meer koppels van hun kaliber dat in het verleden hebben gedaan - ik denk aan Isis en Osiris, Adam en Eva, enzovoort - stonden Jezus en Maria aan het hoofd van een nieuw tijdperk. Zij belichaamden de mens van de toekomst; een ideaal voor allen bereikbaar. Net zoals wij allemaal, waren zij menselijk en goddelijk tegelijk; alleen waren zij zich daarvan bewust want zij kenden de Waarheid.

'Mmm..' zo moet de prille katholieke kerk destijds hebben gedacht, 'Die Waarheid, daar kunnen we geld uit slaan. Die ongelofelijke macht moet trouwens toch gecentraliseerd. Degenen die dat niet begrijpen, staan de vooruitgang in de weg. En alle anderen worden bekeerd. Klaar is Kees! Waar gaat de wereld immers naartoe als zomaar iedereen tot God kan opklimmen? Daar kan toch alleen maar chaos van komen?'
Dat die chaos er toch kwam, ondanks de verwoede pogingen van deze moorddadige kerk, zegt natuurlijk alles over de blinde koers die werd uitgestippeld. Kijk, mensen werden niet gerespecteerd en  begeleid in hun eigen zoektocht, maar als slaven behandeld en aan hun lot overgelaten terwijl ze ten allen tijde dienden te gehoorzamen aan allerlei regels waarvan ze het nut niet eens kenden.
Het resultaat? Na eeuwen van ziekmakende onderdrukking werd het kind met het badwater weggegoten en God voor dood verklaard. De huidige opleving van de spirituele mens is hierop gelukkig het lang verwachte antwoord. 

Iets werd lang geleden toegedekt en onderdrukt; iets dat nog steeds naar een uitweg zoekt. Dat 'iets' wenst aan de oppervlakte te komen. Het wil worden (h)erkend en door dat te doen, zullen wij onszelf eindelijk helen. Dat dat iets onze een-gemaakte ziel is, had je al begrepen. Na ruim 2000 jaar zijn de Jezus en Maria Magdalena in ons gelukkig nog steeds springlevend. Aan jou om ze opnieuw wakker te kussen en ze te verwelkomen in je hart.