zaterdag 12 mei 2012

Moe maar enigszins voldaan...

Met ongeveer 1000 waren we vandaag. Niet dat de afwezigen niet verontwaardigd zijn. Neen, het is verantwoordelijkheidsbesef dat hen ontbreekt en angst, verveling en apathie die hen weerhouden. Murw geslagen door een pervers want onmenselijk systeem dat slechts getallen voor ogen heeft en van waarden al lang geen kaas meer heeft gegeten. God weet wat daarvan komt.
De optochten die vandaag overal ter wereld werden gehouden, zijn een uiting van en doen beroep op onze ziel. Te lang werd zij het zwijgen opgelegd. Te hard werd zij ontkend. Hoe smekend haar stem ook klonk, men wilde niet naar haar luisteren. Dacht men nu werkelijk dat zij weg zou gaan? Ons achter zou laten met enkel ons hoofd en ons ongezonde verstand? 'Zie je dan niet wat van kortzichtigheid komt?' vraagt zij met ogen die eindeloos ver over de horizon heen kunnen turen. 
Om maar te zeggen dat je evengoed thuis de wereld kan verbeteren - daarvoor hoef je echt de straat niet op. Zolang deze wereld in getallen denkt en eet en slaap en droomt, is het echter van het allergrootste belang dat we bewijzen dat we het menen. En dan zullen we met z'n allen een bonte mengeling zijn op straatstenen die onze voetstappen zullen onthouden.