donderdag 17 mei 2012

Naar aanleiding van...

een gesprek dat ik onlangs voerde met twee interessante mannen, is het me beginnen dagen dat mensen aan psychoses kunnen leiden en daarvoor pillen moeten slikken. Het lijkt me verschrikkelijk als je van geen hout meer pijlen weet te maken en verdwaalt in je eigen duistere labyrint... Maar bestaat er echt geen andere uitweg dan pillen te slikken voor de rest van je leven? Het probleem ligt uiteraard bij de inrichting van onze huidige maatschappij. De moderne sjamaan is veeleer een kunstenaar/mensen-genezer dan een wijs iemand die zijn volk in alles leidt. 
Iemand die inzag dat de sleutel tot wijsheid in de juiste verbinding van alle delen lag, was Carl G. Jung.  Boven het probleem uitstijgen - een advies van Jung - houdt in dat je afstand neemt door je ziel als het ware te verheffen en tegelijkertijd te verankeren. De berg en het dal kunnen namelijk niet zonder elkaar. 
Hoe weet ik dat ik niet gek ben als ik over heldere visioenen spreek? Het antwoord luidt: ten eerste bestaat er geen 'normaal' brein. Dat is een verzinsel van de moderne natuurwetenschap die nog steeds veel te weinig of niets afweet van de mythische geest die ieder mens eigen is. De ervaring van de onbegrensde en ongeconditioneerde geest is van nature visionair van aard. Wanneer de visionaire geest zich opent, worden we ons door beelden en symbolen sterker bewust van een veel diepere en onmetelijker verbinding  met het leven. Wie zich gaandeweg bewust wordt van de mogelijkheden van zijn visionaire geest, leert de beelden en symbolen vanzelf te interpreteren. Sommigen zullen hem naar inzichten brengen; anderen voeren hem naar overzichten en nog anderen vertellen het ononderbroken verhaal van zijn her- en toekomst. Wat de visionair ook ziet, het vertelt hem iets over hem/haarzelf en aan zichzelf kent hij/zij de wereld. 
Anders gezegd: ik ben niet van de wereld maar sta in de wereld. Als de feiten niet passen in het wereldbeeld, dient het wereldbeeld te worden aangepast aan de feiten, en niet andersom!
Ten tweede voel ik mij als mens groeien in positieve zin telkens een puzzelstukje op de juiste plaats valt. En, voor alle duidelijkheid, dat kan eender waar of eender wanneer gebeuren. Waarschijnlijk juist op het moment dat je het het minst verwacht. Het moment van verlichting dat daarop volgt, hoe kort- of langstondig ook - is onbeschrijfelijk want verbind je onmiddellijk met de hogere werelden van Licht waar onze voorouders ons met eindeloos geduld en heel veel Liefde staan op te wachten in een poging ons nog verder in de wijden in de Waarheid. Zie je, op die manier zijn Liefde, Licht en Waarheid onlosmakelijk met elkaar verbonden.